Ενδοδοντία

Ενδοδοντία: Πότε έχουμε την ανάγκη ενδοδοντικής θεραπείας;

Η ενδοδοντία εφαρμόζεται, κατόπιν εκτίμησης του Οδοντιάτρου, σε περιπτώσεις όπου παρουσιάζονται ορισμένα συμπτώματα. Τέτοια συμπτώματα είναι συνήθως τα εξής:

  • Πόνος δοντιού που επιδεινώνεται όταν ασκείται πίεση ή όταν τρώτε
  • Αυθόρμητος πόνος ακόμα και όταν δεν τρώτε ή πίνετε
  • Πόνος που σας ξυπνά στη διάρκεια της νύχτας
  • Αποχρωματισμός – Γκριζάρισμα ενός δοντιού
  • Επαναλαμβανόμενο πρήξιμο των ούλων
  • Ακραία ευαισθησία στο κρύο ή τη ζέστη που παραμένει για αρκετό χρόνο μετά το ερέθισμα

 

Η παράβλεψη αυτών των σημείων ή συμπτωμάτων μπορεί να είναι επιζήμια για την υγεία του στόματος και μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω επιπλοκές, όπως αυξημένο πόνο ή απόστημα. Εάν δεν είστε σίγουροι για κάποιο από τα συμπτώματα που αντιμετωπίζετε, προγραμματίστε ένα ραντεβού για αξιολόγηση.

Ο Οδοντίατρος Κωνσταντίνος Αλεξίου διαθέτει πολυετή εμπειρία που ξεπερνά τα 25 χρόνια. Είναι ο πλέον κατάλληλος για να αξιολογήσει οποιοδήποτε οδοντιατρικό πρόβλημα αντιμετωπίζετε και να σας προτείνει την κατάλληλη μέθοδο ενδοδοντικής θεραπείας. Εάν αισθανθείτε έντονη ενόχληση, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί του, καθώς αναλαμβάνει και την αντιμετώπιση επειγόντων περιστατικών.

 

Γιατί έχει ανάγκη ένα δόντι την ενδοδοντία;

Μέσα σε κάθε δόντι βρίσκεται ένας μικρός θάλαμος και ένας ή περισσότεροι ριζικοί σωλήνες που περιέχουν έναν ζωντανό ιστό που ονομάζεται «πολφός». Ο πολφός συχνά αποκαλείται λανθασμένα ως «νεύρο του δοντιού», στην πραγματικότητα όμως περιέχει και ένα δίκτυο αιμοφόρων αγγείων καθώς και άλλα στοιχεία.

Αν υπάρχει μια βαθιά κοιλότητα από τερηδόνα ή ένα σπάσιμο δοντιού, τα μικρόβια της στοματικής κοιλότητας μπορεί να φτάσουν στον πολφό και να προκαλέσουν μόλυνση. Χωρίς θεραπεία η μόλυνση προχωρά και οδηγεί σε καταστροφή του πολφού καθώς και του οστού που περιβάλλει τις ρίζες του δοντιού, όπως στην περίπτωση αποστήματος. Πόνος, ο οποίος συχνά είναι πολύ έντονος, μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε στάδιο της παραπάνω διαδικασίας. Με την ενδοδοντία μπορεί να αντιμετωπιστεί η μόλυνση του δοντιού και τα ενοχλητικά συμπτώματα που επιφέρει.

 

 

Πώς εφαρμόζεται η ενδοδοντία;

Σκοπός της θεραπείας με ενδοδοντία (απονεύρωση) είναι η απομάκρυνση των μικροβίων από το εσωτερικό του δοντιού και η απολύμανση των ριζικών σωλήνων. Για το σκοπό αυτό, ακολουθείται η εξής διαδικασία:

  1. Γίνεται μία οπή στο δόντι
  2. Εντοπίζονται και μετρώνται οι ριζικοί σωλήνες
  3. Καθαρίζονται και διευρύνονται οι ριζικοί σωλήνες με τη χρήση μικροσκοπικών εργαλείων

 

Ενδοδοντία: Ποια είναι τα στάδια της θεραπείας;

Αρχικά, το πάσχον δόντι απομονώνεται και πραγματοποιείται διάνοιξη του μυλικού θαλάμου. Έπειτα, εντοπίζονται τα στόμια των ριζικών σωλήνων και το τοίχωμά τους διευρύνεται με ειδικά εργαλεία. Παράλληλα, πραγματοποιείται χημική προετοιμασία με διάλυμα υπεροξειδίου του υδρογόνου, χλωρεξιδίνη και φυσιολογικό ορό, που εφαρμόζεται για απολύμανση. Τέλος, γίνεται έμφραξη με ειδικό εμφρακτικό υλικό που ονομάζεται γουταπέρκα.

 

Είναι επώδυνη η θεραπεία με ενδοδοντία;

Η συνολική θεραπεία με ενδοδοντία είναι ανώδυνη, καθώς γίνεται υπό τοπική αναισθησία. Επιπλέον, λαμβάνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να νιώθει άνετα ο ασθενής κατά τη διάρκεια εφαρμογής της. Μετά το πέρας της θεραπείας ή μεταξύ των συνεδριών μπορεί να υπάρχει κάποια ενόχληση. Ο πόνος αυτός, όταν εμφανίζεται, είναι συνήθως ήπιος, έχει μικρή διάρκεια και αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με τα συνήθη παυσίπονα.

 

 

Πόσο χρόνο διαρκεί η ενδοδοντική θεραπεία;

Ο χρόνος της θεραπείας ποικίλλει ανάλογα με:

  • τον τύπο του δοντιού
  • την πολυπλοκότητα των ριζικών σωλήνων
  • προβλήματα που προκύπτουν από προηγούμενες θεραπευτικές προσπάθειες

Σε μερικές περιπτώσεις η θεραπεία μπορεί να ολοκληρωθεί μέσα σε μία μόνο συνεδρία των 60 έως 120 λεπτών. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί δεύτερη ή και τρίτη συνεδρία.

 

Τι συμβαίνει μετά το πέρας της ενδοδοντικής θεραπείας;

Το δόντι συχνά είναι αδύναμο και είναι αναγκαίο για την προστασία του να αποκατασταθεί σύντομα από τον Οδοντίατρο. Συχνά προτιμάται η κατασκευή μιας στεφάνης (θήκης) ή επενθέτου. Αυτό είναι απαραίτητο γιατί τα θεραπευμένα δόντια με ενδοδοντία αφυδατώνονται και χάνουν την ελαστικότητα τους. Μέχρι την αποκατάσταση συστήνεται ο ασθενής να μη δαγκώνει δυνατά με αυτό το δόντι, ενώ μετά από αυτήν μπορεί να το χρησιμοποιεί κανονικά.

 

Η αντιβιοτική θεραπεία είναι βοηθητική σε αυτή την περίπτωση και όχι θεραπευτική. Όταν υπάρχει νέκρωση του πολφού το αντιβιοτικό δεν μπορεί να φτάσει στην πάσχουσα περιοχή, καθώς η νέκρωση σταματά την κυκλοφορία του αίματος.

Τα αντιβιοτικά χορηγούνται από τον Οδοντίατρο μόνο όταν χρειάζεται να αντιμετωπιστεί μία οξεία φλεγμονή στις γνάθους. Όταν τα οξέα συμπτώματα υποχωρούν, τότε ολοκληρώνεται και η ενδοδοντική θεραπεία προκειμένου να διατηρηθεί το δόντι στο στόμα και να μην χρειαστεί εξαγωγή.

Γενική αρχή της Οδοντιατρικής είναι η διατήρηση του δοντιού και όχι η αφαίρεσή του. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι καμία προσθετική εργασία δεν μπορεί να αντικαταστήσει πλήρως το φυσικό δόντι.

Το δόντι που έχει υποστεί ενδοδοντική θεραπεία θεωρητικά μπορεί να διατηρηθεί για πολλά χρόνια στον οδοντικό φραγμό και να είναι λειτουργικό. Όμως, όπως όλα τα δόντια, είναι ευάλωτο στις νόσους που μπορούν να παρουσιαστούν στο στόμα (τερηδόνα, κάταγμα, τραύμα, περιοδοντική νόσο).